Het Tweede Vaticaanse Concilie vraagt ons Maria zo te benaderen:
“De moeder van God is het model van de kerk,
met name in de orde van geloof,
de liefde en volmaakte eenheid met Christus.” (Lumen Gentium)

Wij hunkeren naar een menselijke kerk,
een kerk die zich niet meer overwegend
aandient als maatschappij, als instelling.
een kerk die wij sterker ervaren als
gemeenschap van allen die in geloof
met Christus verbonden zijn.

Ruusbroec heeft over Maria gezegd:
“Zij is het binnenste, in het hart
van de enige niet door mensen gemaakte
godsdienst, de warmte. Het zachte,
het vrouwelijke.”

Evenzeer bewonderen wij in Maria de sterke,
de niet te breken kracht en trouw.
Zo staat Maria als voorbeeld voor wat
ook wij te beleven krijgen van God
als een gave van genade maar ook als
een opgave, die sterke trouw vraagt
voor heel ons leven.

Daarom is Maria het levende teken van
hoop en verwachting
voor het pelgrimerende Godsvolk,
het volk van God onderweg.

Op maandag 2 februari vieren we het moment
dat Maria haar Kind in onze armen legt en het
schenkt aan ons allen in de tempel.
Simeon, die er zo lang naar gehunkerd heeft
mag het kind in zijn armen nemen en de vervulling
aan den lijve ervaren.